短歌行

短歌行原文：

游云本无心，时为晴山留。我曹等云闲，变作寻山游。驾言出城阙，古寺聊相投。摩挲铸金像，不知几春秋。行行及佳境，真成上扬州。追随况当人，华胄皆通侯。高名迈姚宋，馀事卑曹刘。向来金銮御，一一亲垂旒。如何丘壑中，乃与猿鹤俦。寒威靳山秀，幽处不可求。清溪访鹿迹，古涧窥龙头。枯藤路断磴，未上愁吴牛。人言昔仙去，疑是竹务猷。云昏看山眼，欲展还复收。伊予岸穴走，南北万里遒。烟霞入膏肓，瞑眩不可瘳。群公上界侣，解后天南陬。敢言同心臭，长抱躐等羞。心知造物戏，驽骀间骅骝。鹤书偶未下，爱日尚可偷。花风起群萌，枝上春欲流。更催小槽红，一笑非人谋。
圣皇御极治化明，海波不动边尘清。雕题椎髻尽入觐，卉裳毳服咸来庭。迢迢西域尤诚至，职贡依时无或替。圣心眷彼勤渠情，特选才贤充报使。地官主事关中英，年青貌伟襟怀宏。往时两度使绝域，能声妙誉人咸称。今来再乘皇华节，晓驾輶轩行紫陌。绣衣郁郁飘天香，四牡騑騑拖锦绁。暮春三月杨飞花，此时准拟过流沙。宣威不挂义阳剑，通道宁藉张骞槎。高昌康居聊尔适，鄯善月支暂焉息。星轺直驻于阗城，天诏须颁大宛国。大宛有马皆龙驹，于阗有玉皆璠玙。皇恩遍布戎夷悦，合辞入贡当何如。黄琮苍璧千金直，騄駬骅骝五花饰。想当旌旆言还时，蕃使纷纷随辙迹。戎王祖道穹庐高，蛮儿旋舞翻葡萄。笳声吹落关山月，节旄振耀蟠花袍。花袍不染流沙土，文采曾沾天上雨。归来拂拭当彤墀，百拜欢呼谒明主。主心悦怿嘉忠勤，隆隆恩宠应无伦。愿言努力重努力，汉廷不负班将军。
大堤女儿郎莫寻，三三五五结同心。清晨对镜冶容色，意欲取郎千万金。
寒林漠漠春无影，款扉有客来铜井。折得梅花远寄将，一枝犹带溪云冷。我亦罗浮谪下仙，相逢此夕岂徒然。狂呼明月伴我饮，世人那识三婵娟。
买得吴中棹，遥辞潞渚滨。重为花县宰，旧是玉堂人。霜菊看将晚，寒梅到及春。从知锦绣地，不肯厌清贫。
九土如今尽用兵，短戈长戟困书生。思量在世头堪白，画度归山计未成。皇泽正沾新将士，侯门不是旧公卿。到头诗卷须藏却，各向渔樵混姓名。
遥望崆峒入窅冥，几回招手问山灵。洞云直到于今紫，林木犹含太古青。叶满旧炉存宿火，藓封深穴有遗经。临风便欲随君去，先向江头洗鹤翎。
漂泊浮萍一叶身，天荒地老最伤神。谁知云外有归子，只恐江头无故人。璧重千金虽返赵，楼空万卷已烧秦。后来心事如麻起，独对斜晖泪满巾。

短歌行拼音解读：

yóu yún běn wú xīn ，shí wéi qíng shān liú 。wǒ cáo děng yún xián ，biàn zuò xún shān yóu 。jià yán chū chéng què ，gǔ sì liáo xiàng tóu 。mó suō zhù jīn xiàng ，bú zhī jǐ chūn qiū 。háng háng jí jiā jìng ，zhēn chéng shàng yáng zhōu 。zhuī suí kuàng dāng rén ，huá zhòu jiē tōng hóu 。gāo míng mài yáo sòng ，yú shì bēi cáo liú 。xiàng lái jīn luán yù ，yī yī qīn chuí liú 。rú hé qiū hè zhōng ，nǎi yǔ yuán hè chóu 。hán wēi jìn shān xiù ，yōu chù bú kě qiú 。qīng xī fǎng lù jì ，gǔ jiàn kuī lóng tóu 。kū téng lù duàn dèng ，wèi shàng chóu wú niú 。rén yán xī xiān qù ，yí shì zhú wù yóu 。yún hūn kàn shān yǎn ，yù zhǎn hái fù shōu 。yī yǔ àn xué zǒu ，nán běi wàn lǐ qiú 。yān xiá rù gāo huāng ，míng xuàn bú kě chōu 。qún gōng shàng jiè lǚ ，jiě hòu tiān nán zōu 。gǎn yán tóng xīn chòu ，zhǎng bào liè děng xiū 。xīn zhī zào wù xì ，nú dài jiān huá liú 。hè shū ǒu wèi xià ，ài rì shàng kě tōu 。huā fēng qǐ qún méng ，zhī shàng chūn yù liú 。gèng cuī xiǎo cáo hóng ，yī xiào fēi rén móu 。
shèng huáng yù jí zhì huà míng ，hǎi bō bú dòng biān chén qīng 。diāo tí zhuī jì jìn rù jìn ，huì shang cuì fú xián lái tíng 。tiáo tiáo xī yù yóu chéng zhì ，zhí gòng yī shí wú huò tì 。shèng xīn juàn bǐ qín qú qíng ，tè xuǎn cái xián chōng bào shǐ 。dì guān zhǔ shì guān zhōng yīng ，nián qīng mào wěi jīn huái hóng 。wǎng shí liǎng dù shǐ jué yù ，néng shēng miào yù rén xián chēng 。jīn lái zài chéng huáng huá jiē ，xiǎo jià yóu xuān háng zǐ mò 。xiù yī yù yù piāo tiān xiāng ，sì mǔ fēi fēi tuō jǐn xiè 。mù chūn sān yuè yáng fēi huā ，cǐ shí zhǔn nǐ guò liú shā 。xuān wēi bú guà yì yáng jiàn ，tōng dào níng jiè zhāng qiān chá 。gāo chāng kāng jū liáo ěr shì ，shàn shàn yuè zhī zàn yān xī 。xīng yáo zhí zhù yú tián chéng ，tiān zhào xū bān dà wǎn guó 。dà wǎn yǒu mǎ jiē lóng jū ，yú tián yǒu yù jiē fán yú 。huáng ēn biàn bù róng yí yuè ，hé cí rù gòng dāng hé rú 。huáng cóng cāng bì qiān jīn zhí ，lù ěr huá liú wǔ huā shì 。xiǎng dāng jīng pèi yán hái shí ，fān shǐ fēn fēn suí zhé jì 。róng wáng zǔ dào qióng lú gāo ，mán ér xuán wǔ fān pú táo 。jiā shēng chuī luò guān shān yuè ，jiē máo zhèn yào pán huā páo 。huā páo bú rǎn liú shā tǔ ，wén cǎi céng zhān tiān shàng yǔ 。guī lái fú shì dāng tóng chí ，bǎi bài huān hū yè míng zhǔ 。zhǔ xīn yuè yì jiā zhōng qín ，lóng lóng ēn chǒng yīng wú lún 。yuàn yán nǔ lì zhòng nǔ lì ，hàn tíng bú fù bān jiāng jun1 。
dà dī nǚ ér láng mò xún ，sān sān wǔ wǔ jié tóng xīn 。qīng chén duì jìng yě róng sè ，yì yù qǔ láng qiān wàn jīn 。
hán lín mò mò chūn wú yǐng ，kuǎn fēi yǒu kè lái tóng jǐng 。shé dé méi huā yuǎn jì jiāng ，yī zhī yóu dài xī yún lěng 。wǒ yì luó fú zhé xià xiān ，xiàng féng cǐ xī qǐ tú rán 。kuáng hū míng yuè bàn wǒ yǐn ，shì rén nà shí sān chán juān 。
mǎi dé wú zhōng zhào ，yáo cí lù zhǔ bīn 。zhòng wéi huā xiàn zǎi ，jiù shì yù táng rén 。shuāng jú kàn jiāng wǎn ，hán méi dào jí chūn 。cóng zhī jǐn xiù dì ，bú kěn yàn qīng pín 。
jiǔ tǔ rú jīn jìn yòng bīng ，duǎn gē zhǎng jǐ kùn shū shēng 。sī liàng zài shì tóu kān bái ，huà dù guī shān jì wèi chéng 。huáng zé zhèng zhān xīn jiāng shì ，hóu mén bú shì jiù gōng qīng 。dào tóu shī juàn xū cáng què ，gè xiàng yú qiáo hún xìng míng 。
yáo wàng kōng dòng rù yǎo míng ，jǐ huí zhāo shǒu wèn shān líng 。dòng yún zhí dào yú jīn zǐ ，lín mù yóu hán tài gǔ qīng 。yè mǎn jiù lú cún xiǔ huǒ ，xiǎn fēng shēn xué yǒu yí jīng 。lín fēng biàn yù suí jun1 qù ，xiān xiàng jiāng tóu xǐ hè líng 。
piāo bó fú píng yī yè shēn ，tiān huāng dì lǎo zuì shāng shén 。shuí zhī yún wài yǒu guī zǐ ，zhī kǒng jiāng tóu wú gù rén 。bì zhòng qiān jīn suī fǎn zhào ，lóu kōng wàn juàn yǐ shāo qín 。hòu lái xīn shì rú má qǐ ，dú duì xié huī lèi mǎn jīn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

短歌行相关翻译

①飞来山：有两说：一说在浙江绍兴城外的林山。唐宋时其中有座应天塔。传说此峰是从琅即郡东武县飞来的，故名飞来峰。一说在今浙江杭州西湖灵隐寺前。千寻塔：很高很高的塔。寻，古时长度单位，八尺为寻。闻说：听说。
怡：一作“招”。

短歌行相关赏析

乔吉有《水仙子·手帕呈贾伯坚（贾固，字伯坚）》：“对裁湘水縠波纹，援皱梨花雪片云，束纤腰舞得春风困。衬琼杯蒙玉笋，殢人娇笑韫脂唇。宫额润匀香汗，银筝闲拂暗尘，休染上啼痕。”可见贾固是位绮罗丛中的风流郎君。但这并不妨碍他对金莺儿的倾心相爱，据《青楼集》记载，他正因作了这首《醉高歌过红绣鞋》而遭到弹劾丢了官。一个御史对青楼女子这般忠诚不贰，又写出如此纯情的曲子，的确是难能可贵的。
王衍是五代十国时前蜀的亡国君主。他不问朝政，生活荒淫无度。这首醉妆词就是他生活的写照。词调是王衍所自创。《花草粹编》卷一引《北梦琐言》说：“蜀主衍，尝裹小巾，其尖如锥。宫妓多衣道服，簪莲花冠，施胭脂夹脸，号‘醉妆’，衍作《醉妆词》。”

作者介绍

武平一 武平一，名甄，以字行，武则天族孙，颍川郡王载德子。博学，通《春秋》。后在时，畏祸不与事，隐嵩山，修浮屠法，屡诏不应。中宗复位，平一居母丧，迫召为起居舍人，乞终制，不许。景龙二年，兼修文馆直学士，迁考功员外郎。虽预宴游，尝因诗规戒。明皇初，贬苏州参军。徙金坛令。既谪，名亦不衰。开元末卒。诗一卷。