上林赋

上林赋原文：

锦缆黄河忆共来，辉煌袍笏下蓬莱。风流暂借莲花幕，意气频呼竹叶杯。海上昼游还越郡，天涯春色遍秦台。双驺倘憩齐云石，为扫题名旧绿苔。
盛世高门福两全，星辰粹气萃为贤。钓璜韬略传三叶，斋钺风棱积十年。阴德在人宜寿考，清才脱俗恐神仙。寒儒欲继崧高颂，不独生申但美宣。
瑶池罢游宴，良乐委尘沙。遭遇不遭遇，盐车与鼓车。
堂堂邑城东，辟地迁乡学。流水环西偏，好山绕南郭。青衿来游歌，济济见头角。所求在诗书，所习惟礼乐。许侯善作兴，士类忻有托。咏歌付菁莪，践履由矩彟。儒宫旧湫隘，脩饰重开拓。堂前势峥嵘，堂后地宽绰。便思藏古书，倏尔创高阁。造化为主张，鬼神助咨度。众材纷积聚，群匠事砻斲。名区轶飞尘，危构撑碧落。檐楹绚青紫，壁槛明丹垩。风棂接朱户，月牖连翠箔。千金购图籍，万卷充栋桷。六经最严整，百氏纷交错。标题别牙签，启闭时锁钥。奎光映虹霓，文字丽金艧。芸香剩熏渍，缣素互联络。能吞石渠富，足助张华博。胡何经世变，兵燹肆炎恶。荡然成灰尘，况又遭攘掠。阁非灵光存，书似秦坑虐。玉毁惊椟亡，珠逃为川涸。谁能复兴脩，政剧吏孱弱。风流校书郎，夙抱经世略。忻然兴义举，不吝发私橐。规模出胸次，功效归咄诺。勤劳仅逾时，轮奂忽如昨。众难君独易，远迩为惊愕。文溪前有记，梅外能继作。岂徒誇目前，实以视绵邈。迩来复中否，繁盛沦寂寞。名馀铁炉步，事叹令威鹤。尘埃冷蠹鱼，风雨留蜗壳。基荒草色新，碑古苔痕剥。巍巍弦诵区，依旧等硗埆。悠悠乾坤内，斯道还自若。世人急功利，亦或重名爵。宁知一编中，至味堪咀嚼。尝闻上古时，浑沌凝太朴。后来书契兴，文籍渐昭焯。图书最幽赜，坟典终灏噩。斯时岂无书，未易窥浑璞。天生鲁仲尼，元气属斟酌。道传鲁氏唯，才竭颜生卓。六经集大成，中或劳笔削。一从垂宪来，千古传木铎。经秦已煨烬，出汉还穿凿。遗编在天下，谁为订纯驳。隋唐迄五代，光焰存一爝。莫能探渊微，徒尔读糟粕。五星聚奎躔，二水溯濂洛。真儒相继出，绪统悬掌握。片言万里具，一发千钧著。文风资阐扬，圣道赖宣廓。时人好藏书，彼此如有约。建阳与吴郡，两记争融爚。吾邦故文献，此举殊卓荦。声华动乡国，名教等山岳。我生已后时，偶被诗书缚。未能万卷破，徒事一鞭着。结网因羡鱼，不耕敢求穫。植根思深培，举步虑前却。词章乃馀事，富贵非可乐。书中有至宝，岂但殊圭珏。常亲一灯青，不管双鬓皬。匪图身有馀，亦使心无怍。泮中昔游观，陈迹嗟落莫。池芹尚清香，坛杏转盘礴。丝竹遗声音，鸢鱼自飞跃。废兴自相寻，气运有回薄。眷兹风化本，可忍成萧索。凭谁绍前功，且以开后觉。我愿记其成，新碑为磨琢。
年来无事学休粮，蜀墅溪头有草堂。几度瞻云思棣萼，清宵看月坐藤床。侵晨处士烟霞疾，惭愧才人锦绣肠。樗散声名甘寂寞，从教诗句只寻常。
莲华不朽寺，雕刻满山根。石汗知天雨，金泥落圣言。思量施金客，千古独消魂。
睡起墙阴下药阑，瓦松花白闭柴关。断年不出僧嫌癖，逐日无机鹤伴闲。尘土莫寻行止处，烟波长在梦魂间。终撑舴艋称渔叟，赊买湖心一崦山。
未卒金华业，俄闻卤簿行。音容如夙昔，文雅是平生。偃蹇丹旌动，徘徊素骥鸣。霜风九京路，凄怆国人情。

上林赋拼音解读：

jǐn lǎn huáng hé yì gòng lái ，huī huáng páo hù xià péng lái 。fēng liú zàn jiè lián huā mù ，yì qì pín hū zhú yè bēi 。hǎi shàng zhòu yóu hái yuè jun4 ，tiān yá chūn sè biàn qín tái 。shuāng zōu tǎng qì qí yún shí ，wéi sǎo tí míng jiù lǜ tái 。
shèng shì gāo mén fú liǎng quán ，xīng chén cuì qì cuì wéi xián 。diào huáng tāo luè chuán sān yè ，zhāi yuè fēng léng jī shí nián 。yīn dé zài rén yí shòu kǎo ，qīng cái tuō sú kǒng shén xiān 。hán rú yù jì sōng gāo sòng ，bú dú shēng shēn dàn měi xuān 。
yáo chí bà yóu yàn ，liáng lè wěi chén shā 。zāo yù bú zāo yù ，yán chē yǔ gǔ chē 。
táng táng yì chéng dōng ，pì dì qiān xiāng xué 。liú shuǐ huán xī piān ，hǎo shān rào nán guō 。qīng jīn lái yóu gē ，jì jì jiàn tóu jiǎo 。suǒ qiú zài shī shū ，suǒ xí wéi lǐ lè 。xǔ hóu shàn zuò xìng ，shì lèi xīn yǒu tuō 。yǒng gē fù jīng é ，jiàn lǚ yóu jǔ yuē 。rú gōng jiù qiū ài ，yǒu shì zhòng kāi tuò 。táng qián shì zhēng róng ，táng hòu dì kuān chāo 。biàn sī cáng gǔ shū ，shū ěr chuàng gāo gé 。zào huà wéi zhǔ zhāng ，guǐ shén zhù zī dù 。zhòng cái fēn jī jù ，qún jiàng shì lóng zhuó 。míng qū yì fēi chén ，wēi gòu chēng bì luò 。yán yíng xuàn qīng zǐ ，bì kǎn míng dān è 。fēng líng jiē zhū hù ，yuè yǒu lián cuì bó 。qiān jīn gòu tú jí ，wàn juàn chōng dòng jué 。liù jīng zuì yán zhěng ，bǎi shì fēn jiāo cuò 。biāo tí bié yá qiān ，qǐ bì shí suǒ yào 。kuí guāng yìng hóng ní ，wén zì lì jīn wò 。yún xiāng shèng xūn zì ，jiān sù hù lián luò 。néng tūn shí qú fù ，zú zhù zhāng huá bó 。hú hé jīng shì biàn ，bīng xiǎn sì yán è 。dàng rán chéng huī chén ，kuàng yòu zāo rǎng luě 。gé fēi líng guāng cún ，shū sì qín kēng nuè 。yù huǐ jīng dú wáng ，zhū táo wéi chuān hé 。shuí néng fù xìng yǒu ，zhèng jù lì chán ruò 。fēng liú xiào shū láng ，sù bào jīng shì luè 。xīn rán xìng yì jǔ ，bú lìn fā sī tuó 。guī mó chū xiōng cì ，gōng xiào guī duō nuò 。qín láo jǐn yú shí ，lún huàn hū rú zuó 。zhòng nán jun1 dú yì ，yuǎn ěr wéi jīng è 。wén xī qián yǒu jì ，méi wài néng jì zuò 。qǐ tú kuā mù qián ，shí yǐ shì mián miǎo 。ěr lái fù zhōng fǒu ，fán shèng lún jì mò 。míng yú tiě lú bù ，shì tàn lìng wēi hè 。chén āi lěng dù yú ，fēng yǔ liú wō ké 。jī huāng cǎo sè xīn ，bēi gǔ tái hén bāo 。wēi wēi xián sòng qū ，yī jiù děng qiāo què 。yōu yōu qián kūn nèi ，sī dào hái zì ruò 。shì rén jí gōng lì ，yì huò zhòng míng jué 。níng zhī yī biān zhōng ，zhì wèi kān jǔ jiáo 。cháng wén shàng gǔ shí ，hún dùn níng tài pǔ 。hòu lái shū qì xìng ，wén jí jiàn zhāo chāo 。tú shū zuì yōu zé ，fén diǎn zhōng hào è 。sī shí qǐ wú shū ，wèi yì kuī hún pú 。tiān shēng lǔ zhòng ní ，yuán qì shǔ zhēn zhuó 。dào chuán lǔ shì wéi ，cái jié yán shēng zhuó 。liù jīng jí dà chéng ，zhōng huò láo bǐ xuē 。yī cóng chuí xiàn lái ，qiān gǔ chuán mù duó 。jīng qín yǐ wēi jìn ，chū hàn hái chuān záo 。yí biān zài tiān xià ，shuí wéi dìng chún bó 。suí táng qì wǔ dài ，guāng yàn cún yī jué 。mò néng tàn yuān wēi ，tú ěr dú zāo pò 。wǔ xīng jù kuí chán ，èr shuǐ sù lián luò 。zhēn rú xiàng jì chū ，xù tǒng xuán zhǎng wò 。piàn yán wàn lǐ jù ，yī fā qiān jun1 zhe 。wén fēng zī chǎn yáng ，shèng dào lài xuān kuò 。shí rén hǎo cáng shū ，bǐ cǐ rú yǒu yuē 。jiàn yáng yǔ wú jun4 ，liǎng jì zhēng róng yuè 。wú bāng gù wén xiàn ，cǐ jǔ shū zhuó luò 。shēng huá dòng xiāng guó ，míng jiāo děng shān yuè 。wǒ shēng yǐ hòu shí ，ǒu bèi shī shū fù 。wèi néng wàn juàn pò ，tú shì yī biān zhe 。jié wǎng yīn xiàn yú ，bú gēng gǎn qiú hù 。zhí gēn sī shēn péi ，jǔ bù lǜ qián què 。cí zhāng nǎi yú shì ，fù guì fēi kě lè 。shū zhōng yǒu zhì bǎo ，qǐ dàn shū guī jué 。cháng qīn yī dēng qīng ，bú guǎn shuāng bìn hé 。fěi tú shēn yǒu yú ，yì shǐ xīn wú zuò 。pàn zhōng xī yóu guān ，chén jì jiē luò mò 。chí qín shàng qīng xiāng ，tán xìng zhuǎn pán bó 。sī zhú yí shēng yīn ，yuān yú zì fēi yuè 。fèi xìng zì xiàng xún ，qì yùn yǒu huí báo 。juàn zī fēng huà běn ，kě rěn chéng xiāo suǒ 。píng shuí shào qián gōng ，qiě yǐ kāi hòu jiào 。wǒ yuàn jì qí chéng ，xīn bēi wéi mó zhuó 。
nián lái wú shì xué xiū liáng ，shǔ shù xī tóu yǒu cǎo táng 。jǐ dù zhān yún sī dì è ，qīng xiāo kàn yuè zuò téng chuáng 。qīn chén chù shì yān xiá jí ，cán kuì cái rén jǐn xiù cháng 。chū sàn shēng míng gān jì mò ，cóng jiāo shī jù zhī xún cháng 。
lián huá bú xiǔ sì ，diāo kè mǎn shān gēn 。shí hàn zhī tiān yǔ ，jīn ní luò shèng yán 。sī liàng shī jīn kè ，qiān gǔ dú xiāo hún 。
shuì qǐ qiáng yīn xià yào lán ，wǎ sōng huā bái bì chái guān 。duàn nián bú chū sēng xián pǐ ，zhú rì wú jī hè bàn xián 。chén tǔ mò xún háng zhǐ chù ，yān bō zhǎng zài mèng hún jiān 。zhōng chēng zé měng chēng yú sǒu ，shē mǎi hú xīn yī yān shān 。
wèi zú jīn huá yè ，é wén lǔ bù háng 。yīn róng rú sù xī ，wén yǎ shì píng shēng 。yǎn jiǎn dān jīng dòng ，pái huái sù jì míng 。shuāng fēng jiǔ jīng lù ，qī chuàng guó rén qíng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

上林赋相关翻译

⑪阴房阒鬼火：囚室阴暗寂静，只有鬼火出没。阴房：见不到阳光的居处，此指囚房。阒：幽暗、寂静。春院閟天黑：虽在春天里，院门关得紧紧的，照样是一片漆黑。閟：关闭。“牛骥同一皂”两句：牛和骏马同槽，鸡和凤凰共处，比喻贤愚不分，杰出的人和平庸的人都关在一起。骥：良马。皂：马槽。鸡栖：鸡窝。
①自宽：自我宽慰。人情：人心。翻覆：谓反覆无常；变化不定。

上林赋相关赏析

我知之矣：君子之爱若人也，推及于其屋之乌，而况于圣人之弟乎哉？然则祀者为舜，非为象也。意象之死，其在干羽既格之后乎？不然，古之骜桀者岂少哉？而象之祠独延于世，吾于是盖有以见舜德之至，入人之深，而流泽之远且久也。

词的上阕从送别时的天气、时节写起，借早春的残梅加以发挥，谓梅花不肯轻落，是有意要等待这位品格清逸的诗翁，为他送行。下阕借早春的杨柳抒发自己对友人的挽留惜别之情。河桥的杨柳尚未绽芽吐绿，所以不能留人，若以赠别，徒留伤心，只能等到对方归来之 时，长条千缕，方能留得住他。

作者介绍

郑史 郑史，字惟直，宜春人。开成元年举进士第，国子博士，历永州刺史，即谷之父也。诗三首。