恨赋

恨赋原文：

去日不可再，来日焉可虚。直待百事足，漫把四大拘。黄河几曾清，白发莫旋乌。全福贵安然，真乐难强图。朴直自许我，才能不如渠。已盟方寸心，免苦六尺躯。登台值明时，击壤容匹夫。轻车历野寺，小船泛晴湖。金鲫池内观，白猿洞前呼。孤山未学林，长堤且怀苏。珍实不满器，醇醪只携壶。更带两耳铛，旋煮四腮鱼。意均饱暖适，迹或升沉殊。达人旷大观，万象归一途。凡鼎鸡变化，佛性狗有无。快答此话头，拟议计即疎。
偶背雕笼与我违，四方端伫竟忘归。谁家白日云间见，何处沧洲雨里飞。曾啄稻粱残粒在，旧翘泥潦半踪稀。凭人转觉多相误，尽道皤然作令威。华表翘风未可期，变丁投卫两堪疑。应缘失路防人损，空有归心最我知。但见空笼抛夕月，若何无树宿荒陂。不然直道高空外，白水青山属腊师。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
饶州棠树绿初浓，又佐闽藩镇国东。海甸帆樯千里外，蓬莱宫阙五云中。风回画省榕阴合，雨过青林荔子红。莫谓内廷官位重，古来方岳拜三公。
廊庙补天手，夷夏想威名。上前张胆明目，倾倒汉公卿。二百年来章贡，前赵后萧相□，今古两豪英。四海望霖雨，可但总祥刑。自儿时，文字里，已心倾。魁躔邈在霄汉，薄宦偶趋承。山见崆峒秀丽，水见玉虹清绝，犹愿见先生。寄语二三子，洙泗在江城。
秋色金台路，殷殷半马蹄。因风随作雪，有雨便成泥。过眼惊新梦，伤心忆旧题。江云愁万叠，遗恨鹧鸪啼。

恨赋拼音解读：

qù rì bú kě zài ，lái rì yān kě xū 。zhí dài bǎi shì zú ，màn bǎ sì dà jū 。huáng hé jǐ céng qīng ，bái fā mò xuán wū 。quán fú guì ān rán ，zhēn lè nán qiáng tú 。pǔ zhí zì xǔ wǒ ，cái néng bú rú qú 。yǐ méng fāng cùn xīn ，miǎn kǔ liù chǐ qū 。dēng tái zhí míng shí ，jī rǎng róng pǐ fū 。qīng chē lì yě sì ，xiǎo chuán fàn qíng hú 。jīn jì chí nèi guān ，bái yuán dòng qián hū 。gū shān wèi xué lín ，zhǎng dī qiě huái sū 。zhēn shí bú mǎn qì ，chún láo zhī xié hú 。gèng dài liǎng ěr chēng ，xuán zhǔ sì sāi yú 。yì jun1 bǎo nuǎn shì ，jì huò shēng chén shū 。dá rén kuàng dà guān ，wàn xiàng guī yī tú 。fán dǐng jī biàn huà ，fó xìng gǒu yǒu wú 。kuài dá cǐ huà tóu ，nǐ yì jì jí shū 。
ǒu bèi diāo lóng yǔ wǒ wéi ，sì fāng duān zhù jìng wàng guī 。shuí jiā bái rì yún jiān jiàn ，hé chù cāng zhōu yǔ lǐ fēi 。céng zhuó dào liáng cán lì zài ，jiù qiào ní liáo bàn zōng xī 。píng rén zhuǎn jiào duō xiàng wù ，jìn dào pó rán zuò lìng wēi 。huá biǎo qiào fēng wèi kě qī ，biàn dīng tóu wèi liǎng kān yí 。yīng yuán shī lù fáng rén sǔn ，kōng yǒu guī xīn zuì wǒ zhī 。dàn jiàn kōng lóng pāo xī yuè ，ruò hé wú shù xiǔ huāng bēi 。bú rán zhí dào gāo kōng wài ，bái shuǐ qīng shān shǔ là shī 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
ráo zhōu táng shù lǜ chū nóng ，yòu zuǒ mǐn fān zhèn guó dōng 。hǎi diàn fān qiáng qiān lǐ wài ，péng lái gōng què wǔ yún zhōng 。fēng huí huà shěng róng yīn hé ，yǔ guò qīng lín lì zǐ hóng 。mò wèi nèi tíng guān wèi zhòng ，gǔ lái fāng yuè bài sān gōng 。
láng miào bǔ tiān shǒu ，yí xià xiǎng wēi míng 。shàng qián zhāng dǎn míng mù ，qīng dǎo hàn gōng qīng 。èr bǎi nián lái zhāng gòng ，qián zhào hòu xiāo xiàng □，jīn gǔ liǎng háo yīng 。sì hǎi wàng lín yǔ ，kě dàn zǒng xiáng xíng 。zì ér shí ，wén zì lǐ ，yǐ xīn qīng 。kuí chán miǎo zài xiāo hàn ，báo huàn ǒu qū chéng 。shān jiàn kōng dòng xiù lì ，shuǐ jiàn yù hóng qīng jué ，yóu yuàn jiàn xiān shēng 。jì yǔ èr sān zǐ ，zhū sì zài jiāng chéng 。
qiū sè jīn tái lù ，yīn yīn bàn mǎ tí 。yīn fēng suí zuò xuě ，yǒu yǔ biàn chéng ní 。guò yǎn jīng xīn mèng ，shāng xīn yì jiù tí 。jiāng yún chóu wàn dié ，yí hèn zhè gū tí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

恨赋相关翻译

①梅子：梅树的果实，夏季成熟，可以吃。肥：指果肉肥厚。麦花：荞麦花。菜花：油菜花。篱落：中午篱笆的影子。惟有：只有。蛱（jiá）蝶：菜粉蝶。
⑥起坐：忽起忽坐，激动不已的样子。旁：一作“床”。

恨赋相关赏析

词中写思妇对于生活的要求，已经低到了不能再低的限度：不敢想真的与征夫重逢，只希望能够在梦中多见几面；不敢想人归，只希望书归；不敢想回信之速，只寄希望于来年。哀惋至极。在它的背后，正不知有多少个幻想变成过泡影，多少次热望化作了灰烬。显而易见，这样写，比直接去写思妇盼望征人早早归来深沉千万倍。
这首词在音律上，一反《水调歌头》仅叶平韵、不叶仄韵的旧例。不仅平仄通叶，皆用同部之韵，而且以发扬豪壮之音的“麻韵”与“马”、“杩”之上去声韵互叶。轻重相杈，嘹亮亢爽，较他人同调所作，更饶声情。所以龙榆生于这首词的声调组织之美，至有“观止”之叹。
此诗起句写景，先写端午节的天气，晦冥而有风雨，借景抒情，运用风雨之景为下文抒情做铺垫，第二句兴“英灵何在”之叹，诗人想起了屈原的怀才不遇，运用屈原之典故，进而感伤身世，为屈原以及自己的怀才不遇而感到愤懑，“汨罗无处吊英灵”一句中的“无处”既对应了上文的风雨晦暝，也抒发了屈原英灵无人凭吊的伤感。

作者介绍

安邑坊女 唐朝时期巴陵(今湖南岳阳)一带的女子，生卒年月及事迹皆不详。