行路难·其一

行路难·其一原文：

尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
为嫌脂粉污颜色，故著寻常淡薄衣。借问赤乌缘底事，惊鱼深入鸟高飞。
君不见昔日方相氏，黄金为四目。精光倏昱夺长庚，导者趋风观者肃。一朝竣事归有司，委弃尘埃同朽木。我生两眼粗能视，要探天根窥地轴。论价未止连城璧，傅声共推天下独。宁知用誉贵含章，鬼物由来阚高屋。三彭上谇三卢闻，乘时作衅何其速。吴回炽炭煎赤汗，灌注清扬发炎燠。赫如巨鳟出渊沦，褧若锦衣蒙绮縠。泪渍红桃浥露开，旂昏丹雀披烟宿。鹧鸪呼雨荔支垂，布谷啼山蓬蔂熟。雪深太白脒碧鸡，雾苦瑶台落黄鹄。自分衰年已无几，膂力卒单筋脉缩。春荣秋悴两茫茫，柳绿花红非所逐。天公若复可怜生，乞与寸光分粟菽。无劳指点某在斯，不用南阳潭上菊。
寿富如天圣嗣多。海不扬波长熨帖，雨当指日肆滂沱。火无就燥宜潜德，虏嗜残生必倒戈。草木昆虫均化育，九州四海听讴歌。
茧足相从南极边，真机不落野狐涎。
金剪刀头芳意动，彩蕊开时，不怕朝寒重。晴雪半消花□□，晓妆呵尽香酥冻。十二楼中双翠凤，缥缈歌声，记得江南弄。醉舞春风谁可共，秦云已有鸳屏梦。
信陵宾客识侯君，持节南驱万马群。昼把鸟弓开塞月，夜潜鱼阵出关云。牵衣最喜春风满，把酒犹惊夜雨分。去日小楼僧未老，琅琅经贝不堪闻。
杨花扑面莺乱啼，乐游原上烟萋萋。野田棠梨红欲堕，远浦菰蒲绿未齐。朝来雨歇山似沐，终南秀色云鬟低。藓苔一径憩兰若，槃桓石磴风凄凄。牡丹已残芍药吐，红栏碧槛僧寮西。斋鱼粥鼓寂复寂，午鸡时一闻前溪。危楼缥缈著青碧，俯视万罫扶耕犁。杜陵祠屋在邻并，游客得句轩楹题。开元天宝已陈迹，芙蓉鳷鹊残春泥。第五桥边沽酒处，斜阳归路花骢嘶。
独坐红窗闷检书，双眉终日未能舒。芳容销减何人觉，空费朝朝油壁车。
停杯投箸不能食，拔剑四顾心茫然。

行路难·其一拼音解读：

chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
wéi xián zhī fěn wū yán sè ，gù zhe xún cháng dàn báo yī 。jiè wèn chì wū yuán dǐ shì ，jīng yú shēn rù niǎo gāo fēi 。
jun1 bú jiàn xī rì fāng xiàng shì ，huáng jīn wéi sì mù 。jīng guāng shū yù duó zhǎng gēng ，dǎo zhě qū fēng guān zhě sù 。yī cháo jun4 shì guī yǒu sī ，wěi qì chén āi tóng xiǔ mù 。wǒ shēng liǎng yǎn cū néng shì ，yào tàn tiān gēn kuī dì zhóu 。lùn jià wèi zhǐ lián chéng bì ，fù shēng gòng tuī tiān xià dú 。níng zhī yòng yù guì hán zhāng ，guǐ wù yóu lái kàn gāo wū 。sān péng shàng suì sān lú wén ，chéng shí zuò xìn hé qí sù 。wú huí chì tàn jiān chì hàn ，guàn zhù qīng yáng fā yán yù 。hè rú jù zūn chū yuān lún ，jiǒng ruò jǐn yī méng qǐ hú 。lèi zì hóng táo yì lù kāi ，qí hūn dān què pī yān xiǔ 。zhè gū hū yǔ lì zhī chuí ，bù gǔ tí shān péng léi shú 。xuě shēn tài bái mǐ bì jī ，wù kǔ yáo tái luò huáng hú 。zì fèn shuāi nián yǐ wú jǐ ，lǚ lì zú dān jīn mò suō 。chūn róng qiū cuì liǎng máng máng ，liǔ lǜ huā hóng fēi suǒ zhú 。tiān gōng ruò fù kě lián shēng ，qǐ yǔ cùn guāng fèn sù shū 。wú láo zhǐ diǎn mǒu zài sī ，bú yòng nán yáng tán shàng jú 。
shòu fù rú tiān shèng sì duō 。hǎi bú yáng bō zhǎng yùn tiē ，yǔ dāng zhǐ rì sì pāng tuó 。huǒ wú jiù zào yí qián dé ，lǔ shì cán shēng bì dǎo gē 。cǎo mù kūn chóng jun1 huà yù ，jiǔ zhōu sì hǎi tīng ōu gē 。
jiǎn zú xiàng cóng nán jí biān ，zhēn jī bú luò yě hú xián 。
jīn jiǎn dāo tóu fāng yì dòng ，cǎi ruǐ kāi shí ，bú pà cháo hán zhòng 。qíng xuě bàn xiāo huā □□，xiǎo zhuāng hē jìn xiāng sū dòng 。shí èr lóu zhōng shuāng cuì fèng ，piāo miǎo gē shēng ，jì dé jiāng nán nòng 。zuì wǔ chūn fēng shuí kě gòng ，qín yún yǐ yǒu yuān píng mèng 。
xìn líng bīn kè shí hóu jun1 ，chí jiē nán qū wàn mǎ qún 。zhòu bǎ niǎo gōng kāi sāi yuè ，yè qián yú zhèn chū guān yún 。qiān yī zuì xǐ chūn fēng mǎn ，bǎ jiǔ yóu jīng yè yǔ fèn 。qù rì xiǎo lóu sēng wèi lǎo ，láng láng jīng bèi bú kān wén 。
yáng huā pū miàn yīng luàn tí ，lè yóu yuán shàng yān qī qī 。yě tián táng lí hóng yù duò ，yuǎn pǔ gū pú lǜ wèi qí 。cháo lái yǔ xiē shān sì mù ，zhōng nán xiù sè yún huán dī 。xiǎn tái yī jìng qì lán ruò ，pán huán shí dèng fēng qī qī 。mǔ dān yǐ cán sháo yào tǔ ，hóng lán bì kǎn sēng liáo xī 。zhāi yú zhōu gǔ jì fù jì ，wǔ jī shí yī wén qián xī 。wēi lóu piāo miǎo zhe qīng bì ，fǔ shì wàn guà fú gēng lí 。dù líng cí wū zài lín bìng ，yóu kè dé jù xuān yíng tí 。kāi yuán tiān bǎo yǐ chén jì ，fú róng zhī què cán chūn ní 。dì wǔ qiáo biān gū jiǔ chù ，xié yáng guī lù huā cōng sī 。
dú zuò hóng chuāng mèn jiǎn shū ，shuāng méi zhōng rì wèi néng shū 。fāng róng xiāo jiǎn hé rén jiào ，kōng fèi cháo cháo yóu bì chē 。
tíng bēi tóu zhù bú néng shí ，bá jiàn sì gù xīn máng rán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

行路难·其一相关翻译

②曲台：指太常寺，掌礼乐郊庙社稷之事。
④日：一作“自”。

行路难·其一相关赏析

揭露当时的帝王统治者重鸟轻人的残暴本质，颂扬晏子的能言善辩与机智、正直的精神。

“门外草萋萋，送君闻马嘶。”三四句进一步叙述当日送行场面，萋萋的芳草、萧萧的马鸣，是声色的结合，加重了离别的氛围。这应是思妇长久思忆而神魂飘荡中出现的梦境，是思忆当初送别情节在梦境中的再现，此种依依惜别的刹那情景，最是离人梦绕魂牵、永不会忘却的。

作者介绍

陈叔坚 陈叔坚，字坚甫，号皋斋（《诗家鼎脔》卷上）。