赋得还山吟送沈四山人

赋得还山吟送沈四山人原文：

有台天琢近砂峰，却与灵台气象同。若使渊明来见此，等闲何必抚孤松。
奉子一杯酒，为子照颜色。但愿腮上红，莫管颏下白。自古无长生，生者何戚戚。登山勿厌高，四望都无极。丘陇逐日多，天地为我窄。只见李耳书，对之空脉脉。何曾见天上，著得刘安宅。若问长生人，昭昭孔丘籍。
扶臤双归锦水棺，旅魂聊慰首丘安。谁家门外松楸好，犹暴荒原夜雨寒。
达观万象付评量，喜有贤能列庙堂。多病数年亲药饵，远游千里忆松篁。当门湖水涵天阔，隔树山禽语昼长。岩壑轩裳随所遇，达观万象付评量。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
阅世纷纷共旅亭，归来眼为里人明。老夫未叹尝三已，吾子何忧取一名。仁义夙心成自误，文章小道得高评。曲池远市偏宜暑，携卷同来看月生。
涪翁所传法，皎与日星俱。举世沦燕说，看公走郑巫。至音常想像，戆腹谩模苏。安得空桑曲，相从奏坐隅。
我母辞人世，淹忽八阅月。卜时清和初，归窀礼罔阙。雪涕挽灵车，肠断轮不发。寡女啼血尽，麻衣惨白发。但恨地下土，不使肉生骨。皎日入西海，荒林人影没。
江南塞北总阑珊，幽谷嫣然一破颜。无数明玑垂屋角，牵萝何必卖珠还。
当年天与裤中儿，天到如今不与时。事变风涛掀地轴，军声电雹散雷槌。鬼蓝柄国苦相误，佛会守城甘自痴。旗盖已随□驾去，留西太乙更谁欺。

赋得还山吟送沈四山人拼音解读：

yǒu tái tiān zhuó jìn shā fēng ，què yǔ líng tái qì xiàng tóng 。ruò shǐ yuān míng lái jiàn cǐ ，děng xián hé bì fǔ gū sōng 。
fèng zǐ yī bēi jiǔ ，wéi zǐ zhào yán sè 。dàn yuàn sāi shàng hóng ，mò guǎn kē xià bái 。zì gǔ wú zhǎng shēng ，shēng zhě hé qī qī 。dēng shān wù yàn gāo ，sì wàng dōu wú jí 。qiū lǒng zhú rì duō ，tiān dì wéi wǒ zhǎi 。zhī jiàn lǐ ěr shū ，duì zhī kōng mò mò 。hé céng jiàn tiān shàng ，zhe dé liú ān zhái 。ruò wèn zhǎng shēng rén ，zhāo zhāo kǒng qiū jí 。
fú qiān shuāng guī jǐn shuǐ guān ，lǚ hún liáo wèi shǒu qiū ān 。shuí jiā mén wài sōng qiū hǎo ，yóu bào huāng yuán yè yǔ hán 。
dá guān wàn xiàng fù píng liàng ，xǐ yǒu xián néng liè miào táng 。duō bìng shù nián qīn yào ěr ，yuǎn yóu qiān lǐ yì sōng huáng 。dāng mén hú shuǐ hán tiān kuò ，gé shù shān qín yǔ zhòu zhǎng 。yán hè xuān shang suí suǒ yù ，dá guān wàn xiàng fù píng liàng 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
yuè shì fēn fēn gòng lǚ tíng ，guī lái yǎn wéi lǐ rén míng 。lǎo fū wèi tàn cháng sān yǐ ，wú zǐ hé yōu qǔ yī míng 。rén yì sù xīn chéng zì wù ，wén zhāng xiǎo dào dé gāo píng 。qǔ chí yuǎn shì piān yí shǔ ，xié juàn tóng lái kàn yuè shēng 。
fú wēng suǒ chuán fǎ ，jiǎo yǔ rì xīng jù 。jǔ shì lún yàn shuō ，kàn gōng zǒu zhèng wū 。zhì yīn cháng xiǎng xiàng ，gàng fù màn mó sū 。ān dé kōng sāng qǔ ，xiàng cóng zòu zuò yú 。
wǒ mǔ cí rén shì ，yān hū bā yuè yuè 。bo shí qīng hé chū ，guī zhūn lǐ wǎng què 。xuě tì wǎn líng chē ，cháng duàn lún bú fā 。guǎ nǚ tí xuè jìn ，má yī cǎn bái fā 。dàn hèn dì xià tǔ ，bú shǐ ròu shēng gǔ 。jiǎo rì rù xī hǎi ，huāng lín rén yǐng méi 。
jiāng nán sāi běi zǒng lán shān ，yōu gǔ yān rán yī pò yán 。wú shù míng jī chuí wū jiǎo ，qiān luó hé bì mài zhū hái 。
dāng nián tiān yǔ kù zhōng ér ，tiān dào rú jīn bú yǔ shí 。shì biàn fēng tāo xiān dì zhóu ，jun1 shēng diàn báo sàn léi chuí 。guǐ lán bǐng guó kǔ xiàng wù ，fó huì shǒu chéng gān zì chī 。qí gài yǐ suí □jià qù ，liú xī tài yǐ gèng shuí qī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

赋得还山吟送沈四山人相关翻译

②蛾儿、雪柳、黄金缕：皆古代妇女元宵节时头上佩戴的各种装饰品。这里指盛装的妇女。盈盈：声音轻盈悦耳，亦指仪态娇美的样子。暗香：本指花香，此指女性们身上散发出来的香气。他：泛指第三人称，古时就包括“她”。千百度：千百遍。蓦然：突然，猛然。阑珊：零落稀疏的样子。
⑥起坐：忽起忽坐，激动不已的样子。旁：一作“床”。
②女浣：即浣女。浣，洗。朝日：早晨初升的太阳。鸡：一作“禽”。

赋得还山吟送沈四山人相关赏析

这首小令用对比的手法，抒发了兴亡之感。采莲曲原是乐府旧题，多写南国水乡，歌咏爱情。杨果沿用采莲曲的旧题，写的却不是爱情，而是兴亡，是惆怅。

作者介绍

刘埙 刘埙（壎xūn1240-1319）字起潜，号水云村。学者称水村先生。江西南丰人。南丰著名文人隐士刘镗之侄。宋末元初学者、诗人、评论家。